In het jaar 1989 waren er een aantal die lid waren van een kaartclub en ook lid van een gemengd koor in IJsselstein genaamd "Zang en Vriendschap" die er steeds meer van overtuigd waren dat er een typisch mannenkoor ontbrak in IJsselstein. Het voornoemde koor gaf geen volledige voldoening in het beleven van de echte mannen/koorzang. Lees beneden het verhaal van het "Zenderstreeknieuws Ijsselstein/Lobik 1 April 2009" van de oud leden Theo Lubbers en Nico van Lexmond, die toen mede het initiatief namen om een echt mannenkoor op te richten. Er werd een vergadering belegd waarin een besluit kwam tot oprichting van een koor bij voldoende aanmeldingen. In de lokale bladen werd geadverteerd om aspirant leden te winnen. Telefoonboeken werden geraadpleegd en IJsselsteiners werden op alfabetische volgorde benaderd door de twee oprichters. Bij meer dan twintig personen zou het koor van start gaan. En zie, de belangstelling was boven verwachting meer dan het geplande aantal mannen meldde zich en het koor kon van start. Middels een advertentie op het prikbord van het conservatorium in Utrecht werd Arie Perk als dirigent aangetrokken. Notarieel werd de vereniging opgericht als Fulco's Regionaal Mannenkoor. Als sprekend voorbeeld werd de naam van Fulco de minstreel gebruikt om de muzikale aspiraties van het koor te verbeelden.
Deze Fulco de minstreel was in de middeleeuwen een mythische figuur die in oude sagen wordt genoemd. Fulco was een dappere schildknaap van Gijsbrecht, heer van IJsselstein, die woonde op het kasteel. Gijsbrecht was wegens verdenking van medeplichtigheid aan de moord op Floris V opgesloten in het kasteel van Vianen.
Fulco vermomde zich als minstreel en wist samen met zijn collega’s te spelen totdat iedereen dronken was, Fulco stal de kerkersleutel en bevrijdde zijn heer. Als dank sloeg Gijsbrecht hem tot ridder." (*) Het beeld van Fulco werd, na overleg met de kunstenaar, tot logo van het koor verheven. Met veel verve werd door dirigent Arie Perk het koor klaar gestoomd voor het eerste optreden. Er werd toen nog gerepeteerd in het oude Fulco Theater. Hier werd mede de basis gelegd voor de vriendschappelijke sfeer in het koor. Aan de kleine bar was het in de pauzes en na de repetitie goed toeven. Bier, snacks enzovoort, deden de ronde en velen kwamen later thuis dan gepland. Het koor groeide gestaag en werd en wordt nog steeds geroemd om zijn warme mannenkoorklank die redelijk uniek genoemd mag worden in den lande. In de loop der jaren hebben we vele koorleden zien komen en helaas ook gaan door veelal persoonlijke omstandigheden. Na een korte periode dirigentschap moest Arie Perk door persoonlijke omstandigheden afscheid nemen van het koor.
Er werd naarstig gezocht naar een nieuwe dirigent die werd gevonden in de persoon van Michel de Valk. Als jonge dirigent hoorde hij de speciale klank van het koor en ervoer ook de warme, amicale sfeer die hij als Bourgondiër van nature, zeer kon waarderen. Hij was verkocht. Onder Michel de Valk werd de diversiteit van muziek en ook zijn voorkeur voor Nederlandstalige muziek verder in het koor verweven. Door de deelname aan concoursen kon het koor zich in de loop der jaren ontwikkelen van een D naar de huidige B status van het koor. De oprichters, ook de eerste bestuursleden, hebben zich samen met de bestuurlijke opvolgers in de jaren volgend hard gemaakt om de eigenheid van het koor vast te houden door muziek keuze en ook deelname aan grotere projecten. Hierdoor kon de naam van het Fulco's Regionaal Mannenkoor ook een landelijke bekendheid opbouwen.
Fulco vermomde zich als minstreel en wist samen met zijn collega’s te spelen totdat iedereen dronken was, Fulco stal de kerkersleutel en bevrijdde zijn heer. Als dank sloeg Gijsbrecht hem tot ridder." (*) Het beeld van Fulco werd, na overleg met de kunstenaar, tot logo van het koor verheven. Met veel verve werd door dirigent Arie Perk het koor klaar gestoomd voor het eerste optreden. Er werd toen nog gerepeteerd in het oude Fulco Theater. Hier werd mede de basis gelegd voor de vriendschappelijke sfeer in het koor. Aan de kleine bar was het in de pauzes en na de repetitie goed toeven. Bier, snacks enzovoort, deden de ronde en velen kwamen later thuis dan gepland. Het koor groeide gestaag en werd en wordt nog steeds geroemd om zijn warme mannenkoorklank die redelijk uniek genoemd mag worden in den lande. In de loop der jaren hebben we vele koorleden zien komen en helaas ook gaan door veelal persoonlijke omstandigheden. Na een korte periode dirigentschap moest Arie Perk door persoonlijke omstandigheden afscheid nemen van het koor. Er werd naarstig gezocht naar een nieuwe dirigent die werd gevonden in de persoon van Michel de Valk. Als jonge dirigent hoorde hij de speciale klank van het koor en ervoer ook de warme, amicale sfeer die hij als Bourgondiër van nature, zeer kon waarderen. Hij was verkocht. Onder Michel de Valk werd de diversiteit van muziek en ook zijn voorkeur voor Nederlandstalige muziek verder in het koor verweven. Door de deelname aan concoursen kon het koor zich in de loop der jaren ontwikkelen van een D naar de huidige B status van het koor. De oprichters, ook de eerste bestuursleden, hebben zich samen met de bestuurlijke opvolgers in de jaren volgend hard gemaakt om de eigenheid van het koor vast te houden door muziek keuze en ook deelname aan grotere projecten. Hierdoor kon de naam van het Fulco's Regionaal Mannenkoor ook een landelijke bekendheid opbouwen.Verdi en Mozart Requiems werden in eigenbeheer met andere koren en orkesten uitgevoerd en tot succesvolle uitvoeringen gebracht. Ook met de lokale optredens zoals kerstconcerten, de dodenherdenking, 
het Fulco's Vocaal festival, concours organisatie samen met het KNZV, worden gewaardeerd en alom geprezen. Vele prijzen en nominaties zijn door het koor in de wacht gesleept als waardering voor de
tomeloze inzet telkens weer te vernieuwen en verbeteren van de mannenkoorzang. Vlucht door de Wereld Culturen en het Italië aan de IJssel project zijn van recentere datum en hebben het koor definitief bijgeschreven in de analen van de IJsselsteinse muzikale cultuur historie.
het Fulco's Vocaal festival, concours organisatie samen met het KNZV, worden gewaardeerd en alom geprezen. Vele prijzen en nominaties zijn door het koor in de wacht gesleept als waardering voor de tomeloze inzet telkens weer te vernieuwen en verbeteren van de mannenkoorzang. Vlucht door de Wereld Culturen en het Italië aan de IJssel project zijn van recentere datum en hebben het koor definitief bijgeschreven in de analen van de IJsselsteinse muzikale cultuur historie.(*) Uit de officiele geschiedschrijving.
